heçlik

heçlik: is.

1. Yoxluq, fanilik, ədəm, mövcud olmama (varlıq ziddi). Ölüm bir iblisdir, həyat bir mələk! Varlığı izləyir heçlik kölgətək. S. V.. <Məhəmməd:> Varlığı heçliyə mən dəyişərdim; Əgər bu dünyada sən olmasaydın. B. V.. // Məc. mənada. Buludlar yığışır üstümə lay-lay; İçimdə bir boşluq, heçlik duyuram. S. V.. // məc. Fəza, boşluq. Seyr etdim o heçlikləri mən də; Çırpındı könül matəm içində. H. C.. Sağır göy altında gələrək vəcdə; Sonsuz bir heçliyə eylədi səcdə. M. Müş..

2. məc. Mənasızlıq, boşluq, naçizlik, miskinlik. Sadıq da, Xəlil də «danabaşlıların» həyatının bütün heçliyini, mənasızlığını görür və dərk edir. M. İ..

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

təbahi — f. 1) bax: təbəh; 2) puçluq, heçlik … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
nədamət — <ər.> 1. is. Peşmanlıq, peşman olma. Əyyaşlığın sonu yorğunluq və nədamət, səfalətin – heçlik və fəlakətdir. . . A. Ş.. Nədamət çəkmək – peşman olmaq, peşmançılıq çəkmək. Lalə yanağından, nərgiz gözündən; Qönçə gülüşündən nədamət çəkər.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qara — 1. 1. sif. Bütün rənglərin ən tündü, ən tutqunu; his, kömür rəngi (ağ ziddi). // sif. Bu rəngdə olan. Qara boya. Qara saç. Qara at. Qara kostyum. – <Musanın nəvəsi> qara papağını qoydu, əlinin pəncəsi ilə bir az qabağa basdı. Qant.. // sif … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
səfalət — is. <ər.> Son dərəcə ehtiyac içərisində yaşama, sıxıntı çəkmə; yoxsulluq və ehtiyacdan çəkilən sıxıntı. Əyyaşlığın sonu yorğunluq və səfalət, səfalətin sonu heçlik və fəlakətdir. A. Ş.. <Məsmə:> Düşdüyüm mühit məni zillət və səfalət… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əyyaşlıq — is. Vaxtını içki içməklə, eyşişrətlə keçirmə, içki düşkünlüyü. Əyyaşlıq böyük bədbəxtlikdir. – Əyyaşlığın sonu yorğunluq və səfalət, səfalətin sonu heçlik və fəlakətdir. A. Ş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Academic Dictionaries and Encyclopedias